PRAWDZIWA MIŁOŚĆ

Zatem proszę was ja, więzień w Panu, abyście postępowali godnie według powołania, do którego jesteście wezwani, z wszelką pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc się wzajemnie w miłości, starając się troskliwie o zachowanie jedności ducha w spójni pokoju. Jedno ciało i jeden duch, jak jesteście wezwani w jednej nadziei wezwania waszego. Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi i poprzez wszystko i we wszystkich nas (Ef 4, 1-6).

Was zaś proszę, bracia, przez imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, żebyście wszyscy to samo mówili i żeby nie było między wami rozdwojenia, ale bądźcie doskonale zgodni w tej samej myśli i w tym samym zdaniu (1 Kor 1, 10).

Ci, którzy przez swoją pychę i błędne mniemania osądzili rzeczywistość i ją zaklęli, niechaj ukorzą się, przejrzą na oczy i powrócą do jedności, tam skąd uciekli bez słowa przebaczenia. Czyż miłość i miłosierdzie nie idą w parze? Czyż nie są potężniejsze od zazdrości, zawiści, które ostatecznie prowadzą do wrogości a wręcz nienawiści? Tak. Niechaj ci, którzy pobłądzili, stali się synami marnotrawnymi, powrócą tam skąd wyszli. Niech powrócą i dadzą świadectwo prawdzie. Nie ma bowiem miłości bez przebaczenia. Nie ma miłości bez zrozumienia. Nie ma miłości bez rozmodlenia. I wreszcie nie ma miłości bez jedności. Ci, którzy naprawdę kochali i chcą kochać, prędzej czy później naprawią swoje błędy. Drzwi nigdy nie zostały zatrzaśnięte, tylko należy wrócić i ponownie przez nie przejść, po to, by odnaleźć to co się porzuciło. Wszyscy jesteśmy jedną owczarnią. Wszyscy jesteśmy jednym Kościołem. Wszyscy oczekujemy Pana. Wszyscy błądzimy, ale najważniejszym jest, by umieć odnaleźć drogę do domu, drogę do domu, który się porzuciło. Prawdziwy chrześcijanin przebaczy wszystko, gdyż prawdziwa miłość przebacza i przetrzymuje wszystko. Nie ma sytuacji bez wyjścia, nie ma sytuacji beznadziejnej. Jest zawsze światło, a jeśli nie światło to chociaż iskra nadziei, że wczoraj może jeszcze wrócić i stać się lepszym jutrem.

Piotr Żak – rocznik 1990, magister stosunków międzynarodowych (Uniwersytet Jagielloński) oraz magister amerykanistyki (Uniwersytet Jagielloński), oba tytuły uzyskane w 2014 roku. Zainteresowania naukowe: historia, dyplomacja, prawo międzynarodowe publiczne oraz teologia. Planowany doktorat w zakresie nauk społecznych, stricte stosunków międzynarodowych. W wolnych chwilach: podróże, fotografia przyrody oraz bieganie i jazda na rowerze. Członek Związku Strzeleckiego „Strzelec” Równość Wolność Niepodległość. Numer ORCID: https://orcid.org/0000-0002-9145-2816.