Pan Bóg jest ponad wszystko co żyje. Jest On kimś „nad”. Nad, ponieważ z niczego stworzył coś, coś czemu nadał kształt i porządek. Pan Bóg jest bytem realnie istniejącym i od żadnych innych bytów, sił, czy mocy niezależnym. On jest sam w swoim Jestestwie. Był, jest i będzie. To byt niczym nieogarnięty i nieprzenikniony. Nie można Go w żaden sposób zmierzyć ani zważyć. To Pan panów i Bóg bogów, Mocarz, Stworzyciel, Ożywiciel i Ojciec. Pan panów – bowiem nie ma innego większego nad niego pana. On tylko godzien jest tak naprawdę miana „Pan”. Bóg bogów – bo jest jeden jedyny i nie ma prócz Niego żadnych innych bogów. Mocarz – gdyż jest najsilniejszy, najmocniejszy i niczym nieprzenikniony sam w swoim rodzaju, co wypływa z Jego boskiej natury. Stworzyciel – z niczego stworzył wszystko. Ożywiciel – bo ożywia to, co martwe, czyni z niczego wszystko. Ojciec- dlatego, że jest nim od początku stwarzania, od zawsze, od pierwotnego zamysłu. Pan Bóg jest nie ogarnięty ludzkim pojęciem, naszym banalnym, jakże prostym rozumowaniem. On nie podlega żadnym prawom ludzkim, żadnym pojęciom liczbowym, fizycznym, chemicznym, biologicznym, czy innym. Pan Bóg nie zna czasu ani przestrzeni, dlatego też jest niczym nieogarnięty i nieprzenikniony. Pan Bóg mówi sam o sobie: „Jam Jest Alfa i Omega. Początek i Koniec”. Wszystko bowiem na Bogu się zaczyna i na nim też kończy. Można stąd wywnioskować bez najmniejszego oporu, iż na Nim wszystko się opiera i do Niego także dąży. On jest najwyższym i ostatecznym celem wszelkiego stworzenia. Tylko Bóg daje życie i również tylko On może je odebrać. Tylko Pan jest tego godzien.
Często ludzie nie liczą się z Panem Bogiem, zapominając, iż są jedynie ulepionymi przez Niego z prochu i pyłu ziemi tworami. Człowiek żyje i chce żyć tak jakby Pana Boga w ogóle nie było, tak jakby nie istniał. Stąd tyle zła na świecie. Człowiek czci i oddaje kult sobie samemu, własnym przyjemnościom, rzeczom materialnym, doczesności. Pan Bóg rzekł: Nie będziesz miał bogów cudzych obok mnie. Tymczasem ludzie bogiem czynią wszystko to, co daje im zgubne, krótkotrwałe szczęście. Pamiętajmy zawsze, iż istnieje tylko jeden Pan, któremu wszystkośmy winni.
Pan Bóg już wiele razy w dziejach ludzkości ukazał w dobitny sposób swoją moc, potęgę i panowanie. Jego chwała została objawiona m.in. przy stwarzaniu aniołów i wszystkich ciał niebieskich, przy kształtowaniu nieba i ziemi i tego, co w nich żyje oraz przy karaniu ziemi potopem za dni Noego, poprzez Noc Paschalną i przeprowadzenie Izraelitów suchą nogą przez Morze Czerwone przy wyjściu z Egiptu – domu niewoli. I wreszcie ukazał swe władztwo i chwałę w Osobie Jezusa Chrystusa – swego Syna. W Nim to pokonał grzech i śmierć, niosąc ludzkim istotom wieczne zbawienie. To najlepszy z możliwych, dowód na Jego miłość, miłość której my ludzie nie potrafimy pojąć i często się jej wyrzekamy. Ostatecznie utwierdzenie Bożej mocy i szerzenie Królestwa Niebieskiego na ziemi ma miejsce za sprawą trzeciej Osoby Boskiej - Ducha Świętego, zwanego Parakletem, który uświęca, ożywia i prowadzi Kościół Boży.
Dlatego prośmy Pana Zastępów Niebiańskich, aby przymnożył nam, naszym rodzinom, przyjaciołom, znajomym i wszystkim tym, których spotykamy każdego dnia miłości, wiary i nadziei, tak byśmy mogli w każdej chwili zawołać: „Być bliżej Ciebie chcę!”. Amen!
Piotr Żak – rocznik 1990, magister stosunków międzynarodowych (Uniwersytet Jagielloński) oraz magister amerykanistyki (Uniwersytet Jagielloński), oba tytuły uzyskane w 2014 roku. Zainteresowania naukowe: historia, dyplomacja, prawo międzynarodowe publiczne oraz teologia. Planowany doktorat w zakresie nauk społecznych, stricte stosunków międzynarodowych. W wolnych chwilach: podróże, fotografia przyrody oraz bieganie i jazda na rowerze. Członek Związku Strzeleckiego „Strzelec” Równość Wolność Niepodległość. Numer ORCID: https://orcid.org/0000-0002-9145-2816.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz